Ina Hollander

Drie weken ben ik nu over tijd. Dat zie ik in de agenda, en ook mijn goudeerlijke spiegel spreekt zwijgend. De grimas die ik probeer maakt het alleen maar triester. Ik zucht diep en probeer tevergeefs te verhullen wat steeds slechter te verbergen is. Onder de douche...

Zo leuk! Logeren bij mam! Nou ja, de aanleiding is knap waardeloos. We schrijven twee maanden geleden.  Ik zit gezellig met mijn moeder in gesprek, maar even later zijn we met gillende sirene in de ambulance op weg naar het ziekenhuis. Mam begon plotseling zulke...

Een prachtige treinreis maken in het buitenland, zoals we graag doen, zagen we nog niet zitten. Wisselende coronakleuren met dito quarantaine- en testverplichtingen, QR-codes, mondkapjesverplichting in het OV: te veel gedoe. We kiezen voor wandelen in Nederland, van...

Verplicht getemperatuurd meld ik me met 36,7 graden in het ziekenhuis.  De effecten van strenge Coronarichtlijnen zijn zichtbaar. Personeel met mondkapjes en overal  rood-witte linten om de verplichte afstand tussen personen te waarborgen. Ik installeer me...

Ik hoor de achterdeur opengaan en loop mijn lief tegemoet.  Zijn tranen vloeien, en terwijl we de armen om elkaar heen slaan, klinkt zijn door emoties  verstikte stem 'Ik heb geen moeder meer'. Ook mijn tranen biggelen over mijn wangen, woordloos. Het is nog...

Dikke tranen rollen over mijn wangen. Zittend op het ziekenhuisbed houd ik mijn handen stevig voor mijn mond, mijn hoofd heen en weer schuddend. Ik wil niet wat ze van mij vragen, nee wat ze van mij eisen. 'Dan moeten we het anders doen,' zegt een zuster, die er...

Hij moet destijds een broekie van zo'n 23 jaar geweest zijn. Waarschijnlijk nog bij zijn ouders wonend die hem achter de vodden zaten om zijn troep vaker op te ruimen. En in het weekend stappen  met zijn vrienden, biertje erbij en absoluut grote lol. Ik wist dat...

Ineens valt het mij op, omdat er slechts twee broden in de lade kunnen waar er normaal drie passen. Dikke lagen ijs, op de producten in de laden zelfs sneeuw. Ik kijk de kou in, het ziet er eigenlijk prachtig uit, ruig, guur en grillig. Het roept Amerikaanse...

Het RTL weerbericht. De uitgebreide weersverwachting van het NOS journaal. Zelfs de onlangs geïnstalleerde app voor land- en tuinbouw wordt geraadpleegd. Lief loopt het terras op en tuurt  met licht toegeknepen ogen naar de lucht. En naar links waar zijn...

De intelligente lockdown is nauwelijks begonnen als mijn zoon van zijn werkgever een kaart ontvangt, met daarop een prachtige tekst om hem een hart onder de riem te steken. Cadeautje volgt. Mijn dochter in de zorg vertelt over haar direct leidinggevende die met...

Verplicht getemperatuurd meld ik me met 36,7 graden in het ziekenhuis.  De effecten van strenge Coronarichtlijnen zijn zichtbaar. Personeel met mondkapjes en overal  rood-witte linten om de verplichte afstand tussen personen te waarborgen. Ik installeer me...

'Weet je wat, ik loop met je mee, dan heb ik gelijk mijn frisse neus voor vandaag gehad.' Direct loopt mijn moeder naar de kapstok voor haar jas. Zojuist ben ik gebeld door het garagebedrijf dat de auto klaar is en de APK niks bijzonders heeft opgeleverd. Handig is...

Verzenden? De hand van Lief rust op de muis en hij kijkt mij vragend aan. Ik knik en met één klik is het gebeurd. Voor het eerst in ons leven hebben we een kavel aangeboden voor een gemeenschapsveiling. Met de ijsclub als kartrekker en financieel gesteund door de...

'Je gaat een nachtje de bak in' grijnst lief. 'Achter slot en grendel.' Hij kijkt er verheugd bij. Het is onze trouwdag en hij heeft daar een bijzondere invulling voor gevonden. Eenmaal getrouwd heb je levenslang, is dat wat hij subtiel zegt? Geketend door het...

Ik durfde niet, vorig jaar, toen zoon mij meevroeg op de vrachtwagen. Omdat dat als een blijk van wantrouwen gevoeld kon worden, schetste ik mijn goed-met-de-praktijk-overeenkomende zelfbeeld. Ik reageer angstig in de auto als ik vind dat we te snel rijden en niet...

Panfluitmuziek schalt door de kamer terwijl ik voor de zoveelste keer door de foto’s scroll. De herinneringen buitelen over en door elkaar en raken aan emoties die ik koester. Ik ben van de wereld. Tienduizend kilometer overbruggen voor familiebezoek. En terug. Graag...

Het gonsde om mij heen. Vooral via vrienden en bekenden sijpelden berichten binnen. De vraag direct aan mij stellen kon als pijnlijk ervaren worden. Welke emoties haal je dan op je hals? Bij voorbaat werd het heel sneu voor mij gevonden. Een scheiding gun je niemand...

' Slaappillen bij de huisarts halen?' opper ik spontaan. 'Komen we ook lekker uitgerust aan.' Met een bevriend stel gaan manlief en ik naar Zuid-Amerika en we praten over de dertien uur durende vliegreis. Vliegangst, turbulentie, krappe beenruimte en niet kunnen...

Ineens valt het mij op, omdat er slechts twee broden in de lade kunnen waar er normaal drie passen. Dikke lagen ijs, op de producten in de laden zelfs sneeuw. Ik kijk de kou in, het ziet er eigenlijk prachtig uit, ruig, guur en grillig. Het roept Amerikaanse...

Ineengedoken zit de man op een stoel. Vanaf enige afstand zie ik dat hij bang is. Schuin kijkt hij omhoog naar de twee mannen die wijdbeens voor hem staan. Ik kan de gezichten slechts half zien, maar het totale beeld geeft me een meer dan onbehaaglijk gevoel....

Genieten. Hoe zou ik dat ooit nog kunnen na jouw dood. Het leek me onmogelijk, ik hield zoveel van je en van ons fijne contact. Mijn leven zou niet meer volledig zijn. Anderen die een ouder verloren en vervolgens de draad weer goed oppakten bekeek ik sceptisch, ik...

Met tegenzin wurm ik mij onder het heerlijk warme dekbed uit. Brr, koud. Automatisch trekken mijn blote schouders zich terug in het warme hol. Eventjes maar, langer kan deze morgen niet. Een korte douche en geen tijd voor de krant bij het ontbijt. Ik kijk op de klok,...

'Hoe moet dat nou?' vraag ik, terwijl ik huiverend een kingsize trui van manlief aantrek en de mouwen over mijn handen schuif. 'Stel je je niet een beetje aan?' reageert hij. 'Kun je alsjeblieft kijken of er meer is?' hoor ik mijzelf bijna smeken. 'En doe de deur...

'Ik merkte het aan mijn overhemden, die begonnen te spannen bij mijn schouders'. Hij probeert op nonchalante toon zijn trots te verbergen. De schouders van zijn toch al imposante lijf trekt hij nog breder. 'Indrukwekkend' lach ik hem toe. Een mannelijke monumentale...

'Als ik niks brandbaars kan vinden, gebruik ik navelpluis'. De survivaller op tv lacht terwijl hij bezig is met het maken van een kampvuur. Nu ben ik afgeleid. Wat is in godsnaam navelpluis? Manlief zegt het ook niet te weten. Gewoon een flauwe grap? Of heeft het te...

Na een afspraak in Den Bosch wandel ik het station daar binnen, naar het perron voor de trein naar Culemborg waar mijn jongste dochter woont. Terwijl ik sta te wachten wil ik haar een berichtje sturen over mijn aankomsttijd. Ik zoek in mijn telefoon naar een netwerk...