Hoewel ik vind dat we aardig bezig zijn met het scheiden van afval, zie ik hoe we verbeteren. Het scheiden van het kleine gft afval maakte ik al makkelijker door op het aanrecht een bakje te plaatsen. Dat hielp mij, maar zeker ook mijn zoon om de schillen, eierschalen etc. daar te gooien waar het hoort. De pedaalemmer was altijd dichterbij dan de groene container. Toch was het bakje niet ideaal, te klein, wat vaker legen = vaker wegen betekent. Omdat ik ook graag het gemak zoek heb ik een een grotere afvalemmer, met honderd procent afbreekbare plastic zak, naast de gewone gezet. Niet echt een fraai gezicht, dus dat ga ik nog netter oplossen. Voor nu voldoet het.
Wat ging deze week fout? Het aluminiumfolie! Zonder enige twijfel dacht ik er goed aan te doen om het bij het restafval te gooien. Tot ik het deze week op de ‘wat moet waar’ opzocht. Bij het plastic dus. En zo leer ik steeds weer bij…
Meedoen aan 100-100-100 betekent dat het scheiden van afval vaker een onderwerp van gesprek is, en dat levert bijzondere informatie op.
Zo hoorde ik dat de voetbalclub Spirit geen (voorheen) plastic zakken en (nu) geen oranje container verstrekt wordt.
‘Huh?’ Reageerde ik, denkende dat ik het niet goed verstaan had.
‘Omdat de vereniging als een bedrijf aangemerkt wordt en dan moeten ze betalen voor de zakken/ container en het ophalen ervan’
Niet alleen voor Spirit, ook voor andere verenigingen geldt dit.
Een bedrijf?
Spirit is toch een vereniging?
Even naar google:
Wat is een bedrijf:
“Een bedrijf is een organisatie van arbeid en kapitaal. Een bedrijf dat gericht is op het maken van winst wordt veelal een onderneming genoemd. Een bedrijf dat tastbare producten maakt wordt ook wel een fabrikant genoemd.”
Precies, dat dacht ik ook.
“Een vereniging is een organisatie die leden kent en bepaalde doelen nastreeft. Leden betalen contributie en kiezen zelf een bestuur. Denk maar aan een hardloopvereniging en een plaatselijk fanfarekorps. Een vereniging is een rechtspersoon. Zonder winstoogmerk.”
Juist!
Aan mij is niet uit te leggen dat een vereniging, want Spirit is natuurlijk niet de enige, moet betalen om het plastic in te zamelen en op te laten halen.
Spirit met ruim 500 leden haalt ongeveer vier volle zakken plastic per week op. Ingezameld door milieubewuste leden die niet kunnen aanzien dat het plastic (en blik) bij het restafval terechtkomt. Dus bestelden zij op naam van opa’s en oma’s in verzorgingshuizen plastic zakken bij HVC, vulden die bij Spirit en zetten ze vervolgens bij het eigen plastic aan de weg. Tegenwoordig geleegd in de eigen plastic container, dat laatste wordt lastiger omdat de containers vaak al tot de rand gevuld zijn met het eigen plastic en blikken afval.
Gek: een beetje vereniging moet alle zeilen met activiteiten bijzetten om voldoende geld in de kas te houden voor het draaiende houden van de club.
Allemaal komen ze wel een keer langs met de Jantje Beton loten, De loten van de Grote Club actie, halen lege flessen of donaties op.
Verenigingen, clubs, super belangrijk voor het ontwikkelen van gemeenschapszin. Geen dorp, geen stad kan zonder. Misschien is het al eens bewezen, maar ik ben ervan overtuigd dat in een gemeenschap waarin verenigingen grote betekenis hebben, gemeenten een helpende financiële hand helpen waar nodig is.
Komt bij dat, zeker bij verenigingen met veel jeugdleden, de voorbeeldfunctie zwaar mag meewegen. Belangrijk om ze (ook, hoop ik) buitenshuis te leren dat het scheiden van afval vanzelfsprekend is.
Of is het HVC die heeft bepaald dat een vereniging een bedrijf is? Zou het dan niet fantastisch zijn als ze eens met een nieuwe blik naar hun doelstelling en maatschappelijke verantwoordelijkheid kijken. Voor mijn part in overleg met de gemeente.
Een groot compliment aan alle vrijwilligers die zich een plastic bult lopen omdat ze niet alleen het scheiden van afval van groot belang vinden, maar ook de verenigingskosten laag willen houden. Topclubs!