Het was absoluut een geweldige dag hier in Bergen, de zon scheen volop en de temperatuur voelde aangenaam en perfect.
Vandaag was ook om te janken, de woorden, van Sophie om al het moois dat we hebben gezien. Echte tranen van schrik en zorg kwamen er ‘s middags toen ik via Frankrijk ( mijn telefoon is praktisch onbruikbaar..)vernam dat de oudste dochter die thuis is gebleven, in het ziekenhuis ligt. Om onverklaarbare reden was ze van haar fiets gevallen, het moment kan ze zich zelf niet herinneren. In het ziekenhuis werd een scheurtje in haar schedel geconstateerd en een kapot trommelvies. Ze is echt hard op haar rechterkant gevallen. Ze blijft de komende nacht voor observatie en morgen wordt er een neuroloog bij gehaald. Gelukkig is haar schoonfamilie vol goede zorg voor haar.
Maar daar zit ik dan als moeder in het prachtige Bergen, en haar vader in Frankrijk. Dat is diep slikken. Wel wordt weer heel duidelijk hoeveel haar nieuwe familie om haar geeft. Dat geeft een blij en warm gevoel.
Dochter inmiddels gesproken,vertrouwen en proberen los te laten gaat nu lukken.
Verder met de mooie reis door het prachtige Scandinavië!