Voor de meeneemkoffie stappen we een 7 Eleven winkel binnen, en of ze daar het personeel op uitzoeken.. Werden we gisteren in een ander filiaal al door een heel gezellige meid geholpen, deze jongen doet er beslist niet voor onder. Hij vraagt ons waar we vandaan komen en direct ontstaat er een leuk gesprekje. Over Nederland waar hij binnenkort familie gaat bezoeken, over Bergen dat hij prefereert boven zijn geboortestad Oslo omdat het er minder druk is. Met een hartelijke groet en een goed gevoel verlaten wij de winkel. O ja, en met koffie en een verrukkelijke chocoladekoek. Echt, lekker als die was:)
We lopen naar een naburig parkje waar we aan de rand van een grote vijver gaan zitten met uitzicht op bergen, huizen en de ander bezoekers van dit rustpunt in de stad.
Later verkiezen we toch de drukkere hoofdstraat. Diverse straat artiesten treden daar op. Genieten. Het geeft een stad net iets extra’s, het kan een sfeer neerzetten of onderstrepen. Wij vinden het laatste het geval.
Bergen heeft een goede sfeer, je ziet er veel verschillende culturen en een diversiteit aan activiteiten. Na van het een naar het ander gelopen te hebben, gaan we op een bankje in het midden van de straat zitten. Sophie werkt aan haar papieren blog en ik kijk alleen maar om me heen en zuig de sfeer, de mensen in me op. Mensen, het blijft boeiend om naar te kijken, hoe ze zich kleden, hoe ze lopen, wat ze uitstralen. Wat denken ze, hoe denken ze. De manier waarop ze met elkaar omgaan of zich juist alleen door de massa bewegen. En dan in staat zijn eenzaamheid uit te stralen, of verveling, of..
Opeens is daar de muisgrijze oude vrouw, verpakt in een lange paarse jas loopt ze enigzins krom gebogen, schuifelend achter haar rollator. Het is een uniek beeld. Bergen is door zijn hoogteverschillen en talloze trappetjes niet te doen voor de ouderen met een veminderde motoriek. Waar zijn die ouderen?
Wanneer we later in het pension onze bagage halen en in gesprek raken met een nieuwe gast, een Australier, zegt hij: ‘ They shoot them’. Het zal niet waar zijn, maar waar we ‘ thuis’ bijna over de rollators en rolstoelen struikelen zijn ze hier op een hand te tellen. De bagage wordt op de rug getild en we verlaten Bergen in de plotseling opkomende regen.
Het lijkt een eeuwigheid terug dat we getreind hebben, het wordt tijd, we hebben zin in een nieuwe rit, een nieuwe plaats. Oslo!