Wat we absoluut in Oslo willen zien is de Vigelandsparken. Het park is een van de grote publiekstrekkers van Oslo en moet je bezocht hebben. Je bent toerist of niet.
En het is de moeite, jeetje wat geniet ik ervan De beelden, zo imposant en zo veel. Maar dat natuurlijk niet alleen. De bronzen gevaarten die mannen en vrouwen in alle levensfases verbeelden laten treffend de kern van het bestaan zien. Liefde, zorg, tederheid, speelsheid, interactie. Naakt, opsmuk verbloemt de kern. Het leidt af. Zonder kleding vervagen verschillen. En mooi dat de liefde zowel tussen mannen en vrouwen als tussen gelijke seksen gelijkwaardig is neergezet, zonder enig voorbehoud. De dood heeft hij ook uitgebeeld, maar kleiner, het leven stond bij hem centraal met zijn vreugde en verdriet. Tenminste, zo vertaal ik datgene wat ik zie. Meneer vigeland, overleden in de jaren veertig, moet een respectvol man geweest zijn.
Met plezier heb ik door het park gelopen, in toenemende mate onder de indruk.
Onder de groep toeristen bevinden zich ook velen Japanners, bijna bizar om te zien hoe ze naar de beelden kijken, vanuit fotoperspectief. Steeds weer hetzelfde plaatje van Japanners die breeduit gaan poseren. Dan de klik van de camera en de volgende Japanner voor hetzelfde beeld. Ik heb er een tijdje op gelet en vraag me af wat ze er werkelijk van meegenomen hebben.
In de buurt van het Vigelandparken is het Vigelandmuseum waar meer over de geschiedenis te zien en horen is. Wij gaan daar niet naar toe. Als je maar een dag in Oslo bent moet je keuzes maken.
Nog meer Oslo
