Hoi Ina,
Ik beweeg mij een slag in de rondte. Ik loop 2 keer per week hard(er), doe aan fitness en yoga en wandel elke dag een flink eind met de hond. Waarom? Om gezond en in shape te blijven. Mijn buik wordt er niet platter van, integendeel, maar ik voel mij er wel fit bij. Het is een soort verslaving.
Of ik daarbij tegen mijn fysieke grenzen aanloop? Ja! Als ik pech heb, heb ik de hele week spierpijn. Bij het hardlopen doe ik erg mijn best om wat sneller te worden, helaas zonder resultaat. Hoe frustrerend! Met fitness gaat het wel de goede kant op. Ik hang nu een half jaar bij Fit 20 aan de apparaten en Ton is bijna jaloers op mijn spierballen. Maar wat belangrijker is: ik heb door het fitnessen weinig last meer van nek- en schouderklachten.
Tot nu toe heb ik niet veel hinder ondervonden van blessures door het sporten. Een paar jaar geleden heb ik door het iliotibiale bandsyndroom (ITBS) een paar maanden niet kunnen hardlopen. Deze blessure heeft volgens mij niets met leeftijd te maken, het is iets dat veel bij hardlopers voor komt. Ook heb ik weinig last van mijn knieën tijdens het sporten, ik ervaar hardlopen niet als belastend voor mijn gewrichten. Ik voel wat dat betreft de leeftijd nog niet in mijn botten. Maar dat kan nog komen, ik moet nog vijftig worden.
Waar mijn fysiek mij wel in de steek laat, is bij mijn bloeddruk. Ik weet nu zo’n anderhalf jaar dat ik een te hoge bloeddruk heb en daar baal ik enorm van. De eerste tijd was ik er bijna depressief van: ik voelde mij behoorlijk door mijn lichaam in de steek gelaten. Ik slik nu de nodige chemie, waardoor de bloeddruk redelijk stabiel is, maar ik denk dat ik nooit meer van die pillen afkom. Op zich heb ik weinig last van de medicatie, behalve van de bètablokker. Die remt de hartslag, waardoor sporten lastiger wordt. Mijn hartslag stagneert bij 150. Een sprintje trekken zit er niet meer in.
Ik hoop dat mijn leeftijd geen argument wordt om niet meer te kunnen sporten. Ik hoop ook dat mijn bloeddruk mij daarbij niet in de steek laat. Gelukkig is uit onderzoek gebleken dat mijn hart in een prima conditie verkeert: geen dichtgeslibde aderen of zo. Volgens mij kun je duursporten heel lang volhouden, ik lees artikelen over fitte senioren die op hoge leeftijd nog lekker bewegen. Wie weet mag ik zo’n senior worden.
Dus ja, ik merk dat ik tegen fysieke grenzen aanloop. Ik word dit jaar immers ook vijftig. Maar ik weiger vooralsnog grenzen te stellen. Vooral bij Fit 20 merk ik dat er progressie mogelijk is. Bovendien krijg ik veel energie van bewegen en het is goed tegen een hoge bloeddruk. Ik ben wel minder prestatiegericht, ik zal geen halve marathon meer lopen. Maar die 10 kilometer? Die blijft knagen!