Dag tien: Sfeervol Bergen

Na een laatste ontbijt in pension Skansen ruimen we onze kamer op, gooien alle persoonlijke zooi in de tassen en checken uit. Omdat we pas laat in de avond met de nachttrein vertrekken is het gelukkig mogelijk om begin van de avond de rugzakken op te halen. Fijn! Want het zijn wel lellen van dingen en om daar de hele dag mee te sjouwen…kreun.
We bezoeken vandaag het oude Bergen. De eeuwenoude huisjes die nog steeds bewoond worden. Het is echt prachtig, de witte huisjes die op verschillende hoogten gebouwd zijn, de meeste van hout. En verbonden met talloze trappetjes. Hoeveel treden we vandaag niet op en af gelopen zijn. Wat is het mooi. Idioot veel foto’s hebben we weer gemaakt. Nam ik me voor dat het nu wel genoeg was, zag ik opnieuw een fantastisch sfeervol doorkijkje. Het moest digitaal vastgelegd worden. Dat wordt wat als ik er thuis een boek van ga maken, moet ik kiezen en weggooien. Bah, niet aan denken.
Treinrondreis 566

De bekendste huisjes staan op Bryggen aan de kade, in elke reportage over Bergen zijn ze te vinden. Wat wij niet wisten, maar nu wel is dat je erachter kan kijken, er door kan lopen. Deze bruinrode huisjes hebben vast model gestaan voor de Bergensfeer zoals die in de Dina boeken beschreven staan. Stilstaan, het oude hout aanraken en ik zag haar lopen. Wat kan mij het dan schelen dat Dina een romanfiguur is:)
Treinrondreis 518

Voor de huisjes op de kade staan vele bankjes. Op een ervan gaan wij zitten, eten een broodje en tegelijkertijd lekker mensen kijken. Zo zien wij een boom van een kerel in zwarte leer met hoog opgetrokken brede schouders. Niet echt een lekkere jongen lijkt ons. En wij fantaseren dat hij een achtergelaten Hells Angel is. Steeds kijkt hij zoekend om zich heen. Hij voert iets in zijn schild, we weten het zeker. En nee, hij verlaat het plein uiteindelijk niet met een bloemetje voor zijn vrouw, maar met drie mannen die nauwelijks tot zijn schouders reiken. Vervolgens trekken we naar een ander deel van de stad waar we de Johanneskerk bezoeken. Dat betekent nogmaals trappen lopen, maar het loont de moeite. Vanaf het plein voor het gebouw dat hoog, maar recht op de brede en gezellige winkelstraat staat, hebben we wederom een geweldig uitzicht. De kerk zelf is eenvoudig. Wel met mooie glas in loodramen en een gigantisch orgel. Bijzonder is altijd de uitwerking van een kerk. Mensen houden hun mond of fluisteren en lopen behoedzaam hun rondje. Of ze nou geloven of niet.
Tijd voor koffie.